என் இரு சக்கர வாகனத்தை சரி செய்ய மெக்கானிக்கிடம் கொடுக்கிறேன். புது இன்ஜின் மாற்ற வேண்டும் என்று நான்காயிரம் கேட்கிறான். நானும் பணம் கொடுக்கிறேன். புது இன்ஜின் பொருத்திய பிறகு வண்டி ஓடவில்லை.
“சார் ! வண்டியை எடைக்கும் போட வேண்டும். எதுக்கும் பயன்படாது” என்கிறான்.
அதன் பிறகு, புது இன்ஜினை அவன் திரும்பக் கொடுக்க வேண்டும். அல்லது நான் கொடுத்தப் பணத்தை திரும்ப தர வேண்டும். அது தான் நியாயம்.
இன்ஜின் தராமல், பணத்தையும் தராமல் உனக்காக வேலை செய்ததற்கு எனக்கு கூலி என்று சொல்லி பணம் தராமல் இருப்பது எப்படி சரியாகும் ?
இதே சூழ்நிலை தான் மருத்துவமனையில் நடக்கிறது.
உடல்நலம் பெற்று சரியான அவர்களிடம் பணத்தை பெருவதில் நியாயம் இருக்கிறது. குணப்படுத்த முடியாமல் ஒரு நோயாளி இறந்துவிட்டால், அவர்களிடம் பணத்தை பெற்றது எப்படி சரியாகும் ?
இரு சக்கர வாகனும், மனிதனும் ஒன்றா என்ற கேள்விகள் இங்கு வேண்டாம். மருத்துவரும், மெக்கானிக்கும் கொடுக்கும் சேவை ஒன்று தான்.
ஓடாத வண்டியை மெக்கானிக் ஓட வைக்கிறார். நோயுள்ள உடலை மருத்துவர் குணப்படுத்துகிறார்.
நாம் ஒரு வேலை செய்து முடிக்கிறேன் என்று சொல்லி பணத்தை வாங்கிய பிறகு, அந்த வேலை முடிக்க முடியவில்லை என்றால் வாங்கிய பணத்தை திரும்ப கொடுக்கிறோம். இது தான் அடிப்படை நேர்மை. பெரும்பாலும் எல்லா தொழிலும் அது தான் நடக்கிறது. ( மருத்துவம் தொழிலல்ல... சேவை என்று சொல்ல வேண்டாம்.)
ஆனால், மருத்துவத்துறையில் மட்டும் ஏன் இப்படி நடப்பதில்லை.
( வழக்கறிஞர்களும் அப்படி தான் நடந்துக் கொள்கிறார்கள். இவர்களைப் பற்றி தனியாக விவாதிக்கலாம்.)
”நோயாளி இருந்தாலும் ஆயிரம் பொன். இறந்தாலும் ஆயிரம் பொன். ”
இந்த பழமொழி மருத்துவத்துறையில் சரியா ? மாற்றுவதில் எதாவது பிழையா ? சராசரி மனிதனாக எனக்கு இருக்கும் சந்தேகம் .
மருத்துவர்கள் சமூகத்தில் முக்கியமான அங்கத்தினர். அவர்களை சேவையை நாம் மறுக்க முடியாது. நாளைக்கே ‘நீயா நானா’ கோபிக்கோ, ஆண்டனிகோ அல்லது இந்த கேள்விகள் கேட்டும் எனக்கோ உடல் சரியில்லை என்றால் மருத்துவர்களிடம் தான் செல்ல வேண்டும்.
குணப்படுத்திவிட்டு பணம் வாங்குவது வேறு. குணப்படுத்த முடியாமல் பணம் வாங்குவது என்பது வேறு. என் அடிப்படை கேள்வி இது தான்.
“சார் ! வண்டியை எடைக்கும் போட வேண்டும். எதுக்கும் பயன்படாது” என்கிறான்.
அதன் பிறகு, புது இன்ஜினை அவன் திரும்பக் கொடுக்க வேண்டும். அல்லது நான் கொடுத்தப் பணத்தை திரும்ப தர வேண்டும். அது தான் நியாயம்.
இன்ஜின் தராமல், பணத்தையும் தராமல் உனக்காக வேலை செய்ததற்கு எனக்கு கூலி என்று சொல்லி பணம் தராமல் இருப்பது எப்படி சரியாகும் ?
இதே சூழ்நிலை தான் மருத்துவமனையில் நடக்கிறது.
உடல்நலம் பெற்று சரியான அவர்களிடம் பணத்தை பெருவதில் நியாயம் இருக்கிறது. குணப்படுத்த முடியாமல் ஒரு நோயாளி இறந்துவிட்டால், அவர்களிடம் பணத்தை பெற்றது எப்படி சரியாகும் ?
இரு சக்கர வாகனும், மனிதனும் ஒன்றா என்ற கேள்விகள் இங்கு வேண்டாம். மருத்துவரும், மெக்கானிக்கும் கொடுக்கும் சேவை ஒன்று தான்.
ஓடாத வண்டியை மெக்கானிக் ஓட வைக்கிறார். நோயுள்ள உடலை மருத்துவர் குணப்படுத்துகிறார்.
நாம் ஒரு வேலை செய்து முடிக்கிறேன் என்று சொல்லி பணத்தை வாங்கிய பிறகு, அந்த வேலை முடிக்க முடியவில்லை என்றால் வாங்கிய பணத்தை திரும்ப கொடுக்கிறோம். இது தான் அடிப்படை நேர்மை. பெரும்பாலும் எல்லா தொழிலும் அது தான் நடக்கிறது. ( மருத்துவம் தொழிலல்ல... சேவை என்று சொல்ல வேண்டாம்.)
ஆனால், மருத்துவத்துறையில் மட்டும் ஏன் இப்படி நடப்பதில்லை.
( வழக்கறிஞர்களும் அப்படி தான் நடந்துக் கொள்கிறார்கள். இவர்களைப் பற்றி தனியாக விவாதிக்கலாம்.)
”நோயாளி இருந்தாலும் ஆயிரம் பொன். இறந்தாலும் ஆயிரம் பொன். ”
இந்த பழமொழி மருத்துவத்துறையில் சரியா ? மாற்றுவதில் எதாவது பிழையா ? சராசரி மனிதனாக எனக்கு இருக்கும் சந்தேகம் .
மருத்துவர்கள் சமூகத்தில் முக்கியமான அங்கத்தினர். அவர்களை சேவையை நாம் மறுக்க முடியாது. நாளைக்கே ‘நீயா நானா’ கோபிக்கோ, ஆண்டனிகோ அல்லது இந்த கேள்விகள் கேட்டும் எனக்கோ உடல் சரியில்லை என்றால் மருத்துவர்களிடம் தான் செல்ல வேண்டும்.
குணப்படுத்திவிட்டு பணம் வாங்குவது வேறு. குணப்படுத்த முடியாமல் பணம் வாங்குவது என்பது வேறு. என் அடிப்படை கேள்வி இது தான்.
No comments:
Post a Comment